Koniec roku podatkowego to bardzo znacząca chwila. Osoby rozliczające się według zasad ogólnych muszą zamknąć KPiR. Odpowiednie, towarzyszące temu procedury reguluje rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
O czym nie powinni zapomnieć podatnicy na koniec roku?
-
o sporządzeniu i wycenie remanentu końcowego na dzień 31 grudnia,
-
o dokonaniu podsumowania zapisów w księdze,
-
o ustaleniu dochodów do opodatkowania.
Prawidłowe zamknięcie roku w KPiR - remanent końcowy
Remanent końcowy, jak już wcześniej wspomniano, sporządza się na dzień 31 grudnia i obejmuje on:
-
towary handlowe,
-
materiały (surowce) podstawowe i pomocnicze,
-
półwyroby,
-
produkcję w toku,
-
wyroby gotowe,
-
braki,
-
odpady,
-
niewyprzedane wartości dewizowe w kantorach,
-
rzeczy zastawione.
Żadna ustawa nie reguluje tego, w jaki sposób sporządza się
spis z natury. Określone jest tylko to, że spisu dokonuje się w formie papierowej, w sposób staranny i trwały. Suma, którą podatnik otrzyma po sporządzonym remanencie, ma zostać wpisana do księgi przychodów i rozchodów. Można to zrobić na dwa sposoby:
-
w postaci jednej sumy spisu z natury, gdy sporządzone jest osobne zestawienie, gdzie składniki majątku są szczegółowo opisane i wycenione (takie zestawienie należy przechowywać razem z księgą),
-
sumy wpisane do KPiR z wyodrębnieniem poszczególnych rodzajów składników spisu z natury.
Podatni powinien pamiętać o tym, że nawet jeśli wartość remanentu wyniesie 0 złotych, trzeba ją ująć w KPiR.
Prawidłowe zamknięcie roku w KPiR - podsumowanie zapisów w księdze
Podsumowanie w KPiR może być przeprowadzone na dwa sposoby - sumować kwoty
w poszczególnych kolumnach narastająco przez cały rok lub wyłącznie na koniec miesiąca. Pod koniec roku, podatnik wykazuje sumę kwot, które znajdują się w kolumnach 7 - 15 księgi przychodów i rozchodów. Podsumowanie powinno się znaleźć na ostatnie stronie księgi w danym roku. Prawidłowe zamknięcie roku w KPiR - ustalenie dochodu lub straty
Jak obliczyć
dochód w KPiR? To różnica między przychodem a kosztami, powiększona o różnicę między wartościami remanentów (z początku i końca roku). W sytuacji, kiedy wartość ze spisu na koniec roku jest większa od tej, która była na początku - o tę różnice zmniejsza się koszty uzyskania przychodu. Jednak kiedy ta różnica jest mniejsza, koszty uzyskania przychodu zostają o nią zwiększone.
