Obowiązek sporządzania remanentów na firmy nakłada Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26.08.2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Rozporządzenie remanentem nazywa spis z natury i z przymrużeniem oka możemy go przyrównać do trzech sakramentów. Remanent początkowy - niczym chrzest, bo to początek życia firmy. Remanent końcowy - niczym sakrament pokuty, bo to poświąteczna coroczna spowiedź fiskusowi. Remanent likwidacyjny - niczym namaszczenie chorych, bo to koniec firmy. Na amen. W temacie remanentu, czyli spisu z natury urząd skarbowy można porównać do Heroda i jego spisu ludności - oba spisy mają na celu ustalenie właściwego podatku.

Remanent początkowy - chrzcimy

Nowa firma - nowe życie - spis ludności, znaczy się towarów. Jak kiedyś władcy starożytni przeprowadzali spis ludności, tak teraz urzędnicy nowożytni (można by rzecz władcy podatkowi) sporządzają spis towarów, a właściwie to nakazują spis z natury, czyli remanent przeprowadzać przedsiębiorcy. Tenże remanent początkowy powinien być sporządzony:
  • na dzień rozpoczęcia działalności,
  • na dzień 1 stycznia - jeśli nie sporządzono remanentu na 31.12 poprzedniego roku.

Co powinien obejmować remanent, zwany spisem z natury

O tym co remanent początkowy powinien obejmować i jakie dane zawierać stanowi art.28 Rozporządzenia w sprawie KPiR Remanent początkowy powinien obejmować materiały i towary przeznaczone na dalszą sprzedaż w ramach działalności gospodarczej. W początkowym spisie z natury ujmuje się towary i materiały, które nie należą do firmy, czyli zakupione przed rozpoczęciem działalności oraz towary, które stanowiły majątek prywatny, ale zostały przekazane do majątku firmowego. Remanent początkowy nie obejmuje majątku firmowego ani składników zaliczonych do środków trwałych. Remanent początkowy - jeśli jest sporządzany w trakcie roku oraz nie dotyczy rozpoczęcia działalności gospodarczej  -  należy zgłosić do urzędu w ciągu 7 dni przed jego sporządzeniem, czyli zgłasza się chęć sporządzenia remanentu. Dane, jakie powinien zawierać początkowy spis z natury, to:
  • imię i nazwisko właściciela firmy lub jej nazwę,
  • datę sporządzenia spisu,
  • numer kolejny pozycji arkusza spisu z natury,
  • szczegółowe określenie towaru oraz materiałów zakupionych lub przekazanych do majątku firmowego,
  • jednostkę miary,
  • ilość/liczbę stwierdzoną w czasie spisu,
  • cenę w złotych i groszach za jednostkę miary,
  • wartość wynikającą z przemnożenia ilości towaru przez jego cenę jednostkową,
  • łączną wartość spisu z natury,
  • klauzulę "Spis zakończono na pozycji...",
  • podpisy osób sporządzających spis oraz podpis właściciela zakładu (wspólników).
Towary oraz materiały należy podać wg cen wynikających z dokumentu zakupu lub wg wartości rynkowych z dnia sporządzenia spisu - jeśli ceny nabycia były wyższe od wartości rynkowych. Gdy dokument zakupu zaginął, wtedy wartość towarów i materiałów należy wycenić wg wartości rynkowych z dnia sporządzenia spisu. Jeśli przedsiębiorca nie ma żadnych towarów i materiałów podlegających wpisowi do remanentu, ponieważ np. nie nabył niczego przed rozpoczęciem działalności - wtedy w remanencie należy wykazać wartości zerowe. Wartość ustalonego na dzień rozpoczęcia działalności spisu z natury ujmuje się w KPiR (lub ewidencji przychodów u ryczałtowca) jako pierwszy wpis rozpoczynający zapisy w prowadzonej ewidencji podatkowej. Towary z remanentu początkowego nie wchodzą w koszty w ciągu roku. Albowiem (żeby było jeszcze kościołowo, gdyż takie jest słówko albowiem) remanent początkowy w powiązaniu z remanentem końcowym służy do ustalenia właściwego dochodu na koniec roku. Dalsze dwa remanenty - niczym sakramenty w kolejnych postach:
  1. remanent końcowy - nie tylko do spowiedzi rachunkiem sumienia trzeba się przygotować, ale i do napisania posta rachunkiem wiedzowym.
  2. remanent likwidacyjny - a, tu to już spowiedź całego życia. Firmy.