Majątek trwały firmy musi być ewidencjonowany. To obowiązek wynikający z ustawy o rachunkowości. Co określa się środkami trwałymi? Remanentu wyposażenia firmowego należy dokonać ostatniego dnia roku obrachunkowego w drodze spisu z natury, wyceny ich ilości, lub porównania wartości z danymi w księgach.
Definicja środków trwałych według ustaw podatkowych Według ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, środki trwałe to stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte albo wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: lokale będące odrębną własnością, budynki, środki transportu, urządzenia, maszyny, budowle i inne przedmioty o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego firmą lub oddane do używania na podstawie umowy dzierżawy, najmu albo innej umowy. Ponadto ustawa o CIT zalicza do środków trwałych, niezależnie od przewidywanego okresu używania, też:
- tabor transportu morskiego w budowie, sklasyfikowany w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) w grupie „statki” o symbolu 35.11, zaliczone do branży 1051- -1053 Systematycznego Wykazu Wyrobów (SWW) Głównego Urzędu Statystycznego
- przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych,
- budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie,
- składniki majątku, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie na przykład umowy leasingu, zawartej z właścicielem albo współwłaścicielami tych składników – jeśli odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający,
Zobacz też:
Rozliczenie zaliczki Przelicznik brutto
Definicja środków trwałych według ustawy o rachunkowości Zgodnie z ustawą, środki trwałe to kontrolowane przez jednostkę rzeczowe aktywa trwałe, o przypuszczalnym czasie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne i zdatne do użytku w momencie oddania do używania, przeznaczone na potrzeby działalności statutowej jednostki. Zalicza się do nich w szczególności:
- środki transportu i inne rzeczy
- inwentarz żywy
- maszyny
- spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego
- ulepszenia w obcych środkach trwałych
- urządzenia
- budowle i budynki
- lokale będące odrębną własnością
- spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego
- nieruchomości - w tym też i grunty
- prawo wieczystego użytkowania gruntu
Majątek trwały firmy musi być ewidencjonowany. To obowiązek wynikający z ustawy o rachunkowości. Co określa się środkami trwałymi? Remanentu wyposażenia firmowego należy dokonać ostatniego dnia roku obrachunkowego w drodze spisu z natury, wyceny ich ilości, lub porównania wartości z danymi w księgach. Definicja środków trwałych według ustaw podatkowych Według ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, środki trwałe to stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte albo wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: lokale będące odrębną własnością, budynki, środki transportu, urządzenia, maszyny, budowle i inne przedmioty o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego firmą lub oddane do używania na podstawie umowy dzierżawy, najmu albo innej umowy. Ponadto ustawa o CIT zalicza do środków trwałych, niezależnie od przewidywanego okresu używania, też: 
