Rekompensata za nadgodziny

Gdy pracobiorca musi zostać w pracy po godzinach, pracodawca nadliczbowe godziny musi zrekompensować dniem wolnym bądź wynagrodzeniem pieniężnym. Istnieje możliwość, że pracobiorcy przypada i jedno i drugie. Zgodnie z art. 151 par. 1 Kodeksu pracy godziny nadliczbowe to te, które wykraczają poza ustalone w ramach umowy normy czasu pracy jak również te przepracowane ponad wydłużony dzienny wymiar czasu pracy. Dopuszczalne w momencie gdy powstały niecodzienne potrzeby pracodawcy lub w sytuacji gdy zaistnieje potrzeba prowadzenia akcji ratowniczej by chronić życie lub zdrowie ludzkie, chronić mienie lub środowisko albo usunąć awarię. Zgodnie z przepisami, czas pracy zatrudnionego wynosi 8 godzin w czasie doby i 40 godzin w przeciętnym, 5-dniowym tygodniu pracy. Pracodawca jest w stanie wydłużyć dobowy czas pracy z 8 do nawet 12 godzin w czasie jednomiesięcznego okresu rozliczeniowego, jeśli jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją. wydłużony dobowy wymiar czasu pracy równoważony jest krótszym czasem pracy w inne dni lub dniami wolnymi od pracy. Szczegóły tyczące się czasu pracy pracobiorców muszą być umieszczone w wewnętrznym regulaminie przedsiębiorstwa lub w umowie o pracę. Zawsze miejmy na uwadze, że zgodnie z art.132 par. 1, pracobiorcy przypada prawo do, co najmniej, 11 godzin ciągłego wypoczynku w każdej dobie. Dodatkowo, pracobiorcy przypada także prawo do 35-godzinnego, ciągłego wypoczynku w czasie tygodnia. Z chwilą gdy przekazuje się pracobiorcy obowiązki służbowe w godzinach wolnych od pracy, należy liczyć się z konsekwencjami rekompensaty.