Według ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych to przychód stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne zleceniobiorców. Przychód ten pozyskiwany jest na bazie podpisanej umowy, pod warunkiem, że płatność za wykonanie zlecenia ustalona: kwotowo-miesięcznie, kwotowo-godzinowo albo akordowo, czy prowizyjnie. W przypadku, gdy brakuje kwoty umownej, należy zadeklarować sumę wyższą niż minimalne wynagrodzenie. Postępując tak oblicza się podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, wypadkowe i chorobowe. Ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie mają prawa przekroczyć 30-krotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za rok poprzedni. Z kolei składka na ubezpieczenie chorobowe nie może być wyższa niż 250 procent przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. Ubezpieczenie wypadkowe nie podlega żadnym ograniczeniom. Zleceniodawca jest zobowiązany wypłacać ekwiwalent pieniężny który należy się zleceniobiorcy, jeżeli korzystał on przy wykonywaniu pracy na rzecz zleceniodawcy ze swoich narzędzi. Zleceniobiorca ma też prawo otrzymywać kupony obiadowe. Jeżeli ich wartość nie przekracza kwoty 190 zł miesięcznie, nie zostają one objęte naliczaniem składek. Natomiast gdy ta suma będzie wyższa, nadwyżka zostaje objęta naliczaniem składek na ubezpieczenia społeczne. W przypadku podróży służbowej zleceniobiorcy, zwrot za nocleg i kwota dziennej diety nie podlegają ubezpieczeniom ZUS.