Zdarzają się sytuacje, gdy zbycie środka trwałego, na który został zaciągnięty kredyt, następuje szybciej, niż spłata tej należności. W jaki sposób rozliczyć takie zdarzenie gospodarcze? Czy w takiej sytuacji koszty kredytu po zbyciu środka trwałego mogą być kosztami uzyskania przychodu? Odpowiadamy poniżej.
Koszty kredytu przed przekazaniem środka trwałego do używania
W świetle aktualnych przepisów w prawie podatkowym koszty związane z kredytem (tj. odsetkami, ubezpieczeniem, prowizją, czy różnicami kursowymi) do momentu przekazania środka trwałego do użytku zwiększają jego wartość. Można więc je uznać za KUP rozłożone w czasie przez odpisy amortyzacyjne.
Zakładając więc, że pewna przykładowa firma wzięłaby kredyt w banku, by kupić sprzęt, który przyspieszy produkcję nowych towarów, a także poniesie w związku z tym wszelkie koszty związane z przyznaniem kredytu, a ponadto spłaci odsetki naliczone za poprzedni miesiąc, to w chwili przyjęcia do użytkowania tego sprzętu jego wartość zwiększy się o wszystkie wymienione wcześniej koszty, tj. wartość odsetek i koszty uruchomienia kredytu.
Koszty kredytu po przyjęciu środka trwałego do użytkowania
Natomiast po przyjęciu do użytkowania środek trwały nie zwiększa swojej wartości początkowej ze względu na spłatę kredytu, który został na niego zaciągnięty. W związku z tym przedsiębiorca musi je ująć w ramach prowadzonej firmy.
Kosztami uzyskania przychodów są według art. 15 ust. 1 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych te koszty, które przedsiębiorca poniósł w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, z zamiarem uzyskania, zabezpieczenia lub zachowania przychodów, lub ich źródła. Niemniej jednak istnieją wyjątki, które nie mogą stanowić kosztów podatkowych. Zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 tej samej ustawy.
W kwestii tego, czy koszty związane z kredytem na zakup środka trwałego mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, warto siegnąć do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 lutego 2015 r. (sygn. I SA/Gd 1348/14). Przeczytamy w nim, że:
„Odsetki od kredytów inwestycyjnych mogą być zaliczone do bezpośrednich kosztów uzyskania przychodu dopiero gdy naliczenie ich następuje po oddaniu środka trwałego do używania, nie ma już bowiem możliwości zwiększenia wartości tego środka”.
Art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mówi jednak o tym, że tylko zapłacone odsetki mogą stanowić KUP.
Koszty kredytu po zbyciu środka trwałego – czy nadal będą stanowić koszty uzyskania przychodu?
W dniu, w którym nastąpi zbycie środka trwałego, pozostałe koszty kredytu wziętego na ten cel, do momentu rozliczenia się z pożyczkodawcą, będą stanowić koszty podatkowe.
Jeśli więc wspomniana wcześniej przykładowa firma zaciągnęłaby omawiany kredyt na okres 24 miesięcy, natomiast zdecydowałaby się sprzedać zakupiony w ten sposób sprzęt po upływie 20 miesięcy, to odsetki, które przypadały na 4 pozostałe miesiące, będą mogły być ujęte jako koszty także po tym, jak środek trwały zostałby sprzedany.
To, że koszty kredytu po zbyciu środka trwałego będą stanowiły KUP, potwierdza m.in. interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego z 23 stycznia 2006 r. o sygn. PDPD/P/415-62/165629/05, w której Dyrektor Drugiego Urzędu Skarbowego w Katowicach pisze, że by środek trwały stanowił koszty uzyskania przychodów, konieczne jest poniesienie wydatku związanego bezpośrednio z prowadzoną przez przedsiębiorcę firmą. W związku z tym koszty kredytu, które poniósł przedsiębiorca, nawet po sprzedaży środka trwałego, nadal mogą być rozliczane jako KUP.
